11 gedachten over “Reacties op Wie is de mens? najaar 2019

  • september 30, 2019 om 2:20 pm
    Permalink

    Het eerste college met plezier en aandacht gevolgd. Bij het vraagstuk van wel of geen vrije wil en de mate van wilsgradatie wijs ik op een stukje uit het boek De geheugenlozen (de herinnering als wapen tegen populisme) van de hand van Géraldine Schwarz, dat veelzeggend is over het wilsproces. zie blz. 282

    In zijn pleidooi namens de joodse slachtoffers vatte Arno Klarsfeld, zoon van Serge en Beate Klarsfeld het mechanisme samen dat van deze fatsoenlijke republikein (ze heeft het over Maurice Papon) stap voor stap een misdadiger maakt: “Door te geloven dat toegeven bij kleine dingen geen gevolgen heeft. Uiteindelijk wordt het een opeenstapeling, kleinigheid op kleinigheid, compromis op compromis. je komt op een kruising tussen goed en kwaad te staan. Je aanvaardt, je aanvaardt. je wijkt van jezelf. je vergeet de man die je bent, de man die je zou moeten zijn. je houdt jezelf voor een toeschouwer te zijn, terwijl je allang hoofdrolspeler bent. en als van zelf aanvaard je het onvoorstelbare.”

    Beantwoorden
  • september 30, 2019 om 2:32 pm
    Permalink

    Vandaag met plezier en aandacht het eerste college van de reeks over “Wie is de mens”gevolgd. in de inleiding kwam het vraagstuk van de vrije wil ter sprake en de tekst van Verplaete uit Trouw van 28 aug.
    dit bracht me bij een tekst uit het boek “De geheugenlozen” van Géraldine Schwarz. op pag. 282 staat een behartigenswaardige tekst , die ik oplas en graag hier plaats.

    in zijn pleidooi namens de joodse slachtoffers vatte Arno Klarsfeld, zoon van Serge en Beate Klarsfeld, het mechanisme samen dat van deze fatsoenlijke republikein (het gaat over Maurice Papon) stap voor stap een misdadiger maakt: “Door te geloven dat toegeven bij kleine dingen geen gevolgen heeft. uiteindelijk wordt het een opeenstapeling, kleinigheid op kleinigheid, compromis op compromis. je komt op de kruising van goed en kwaad te staan. Je aanvaardt, je aanvaardt. je wijkt voor jezelf. Je vergeet de man die je bent geweest, de man die je zou moeten zijn. je houdt jezelf voor een toeschouwer te zijn, terwijl je allang hoofdrolspeler bent. En als vanzelf aanvaardt je het onvoorstelbare.”

    Beantwoorden
  • oktober 1, 2019 om 7:21 am
    Permalink

    M.b.t. de Inleiding en Hoofdstuk 1 een leestip: Paul Scheffer Gevraagd: groot gebaar voor de nieuwe generatie NRC 25-09-2019. Thema: Een investeringsfonds instellen t.b.v. een nieuw contract tussen de generaties.

    Beantwoorden
  • oktober 21, 2019 om 10:50 am
    Permalink

    Zoals ik vanochtend al zei heb ik een samenvatting gemaakt. Ik geniet weer van jullie colleges. Hierbij die samenvatting (zie bijlage).
    Klik hier

    Ron de Boer

    Beantwoorden
  • oktober 29, 2019 om 3:27 pm
    Permalink

    Dag Petra en Theo,
    Op jullie vraag naar suggesties voor volgende cursussen stel ik het volgende voor:
    Albert Camus, De mens in opstand (1951), vert. M. Woudt, Olympus 2010.
    Beschrijving en interpretatie van opstand en revolutie in filosofisch en historisch perspectief en de effecten ervan op cultuut, kunst en politiek. het boek geeft m.i. verhelderende en diepzinnige inzichten, die ook licht werpen op de huidige toestand.
    Nawoord van Daan Rovers die de positie van Camus belicht, o.a. de breuk met Sartre c.s.
    Zie ook: Maurice Weijembergh, Camus. De filosoof en de romancier.

    Beantwoorden
  • november 12, 2019 om 9:28 am
    Permalink

    Een tip m.b.t. discussies over vrije wil en verwante thema’s:
    “Neurorecht is geen marginaal fenomeen”, interview met G.Meynen, hoogleraar forensische psychiatrie NRC.next 12-11-2019

    Beantwoorden
  • november 12, 2019 om 2:51 pm
    Permalink

    Dag Petra en Theo,

    Ik geniet weer erg van jullie colleges. Helaas is Theo er een tijdje niet bij. Hopelijk ben je gauw weer van de partij, Theo! Het allerbeste met je gezondheid.

    Ik zou graag de volgende boeken in de komende tijd willen behandelen:

    Hanna Arendt. Denken. Het leven van de geest.
    Daniel C. Dennett. Van bacterie naar Bach en terug.

    Ik heb beide boeken al op eigen houtje gelezen. Ik vond ze erg goed en interessant, maar ook wel moeilijk. Ik zou ze graag nog eens willen behandelen “onder begeleiding”.

    Verder noemen jullie in je colleges ook vaak het boek: ” De bronnen van het zelf” van Charles Taylor.
    Ik zou hier ook graag nader op door willen gaan.

    In ieder geval heel hartelijk dank voor jullie uitstekende en goed voorbereide colleges!

    Tot maandag,

    Anneke Smits

    Beantwoorden
  • november 13, 2019 om 4:59 pm
    Permalink

    Beste Petra,

    Ik heb gisteren een reactie gestuurd met voorstellen voor volgende cursussen.
    Ik zie mijn reactie echter niet terug bij de overige reacties. Is er iets mis gegaan of moet mijn reactie eerst nog een moderator passeren?

    Beantwoorden
  • november 13, 2019 om 6:07 pm
    Permalink

    Hallo Anneke,
    Als het goed is zie je je reactie nu staan. We modereren inderdaad om te voorkomen dat er spam online komt. Dat is makkelijker dan de omslachtige inlog die we eerst hadden, maar heeft als nadeel dat je niet direct ziet of je reactie geplaatst is.

    Beantwoorden
  • november 28, 2019 om 1:51 pm
    Permalink

    N.a.v. college 9 over persoonlijke perspectieven: NRC di. 26/9 column Maxim Februari “Giet iets over van het halfvolle in het halflege glas”

    Beantwoorden

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.