Filosofie is letterlijk liefde voor wijsheid of sterker uitgedrukt begeerte naar wijsheid. Deze menselijke aandrift komt niet alleen voort uit het mooie in de wereld. Misschien zijn het wel juist de gruwelijkheden waarmee wij mensen geconfronteerd worden die ons laten hunkeren naar wijsheid. Wijsheid om te begrijpen wat ons mensen bezielt en wijsheid om te kunnen ontdekken hoe we meer kunnen zijn dan ondergeschikten van het lot.
Hannah Arendt is een joodse filosoof die vanuit die behoefte aan begrijpen veel aandacht heeft gegeven aan de menselijke mogelijkheden en hoe wij daar mee om dienen te gaan. Zij stelde de vraag; wat maakt mensen tot mens en waar kan dat menselijke ontsporen en leiden tot zoiets gruwelijks en onmenselijks als de tweede wereldoorlog.
In deze lezing wil ik laten zien dat door de kritiek van hedendaagse filosofen wellicht een zekere naïviteit in de ideeën van Arendt aan de orde komt, maar ook dat haar pleidooi voor menselijke waardigheid na deze kritiek nog steeds overeind staat. Haar visie op maatschappelijke ontwikkelingen is in veel opzichten verrassend actueel.